El Via Verde de la Jara

Puerto de San Vicente, el nueve de octubre 2016, a las tres y quarto

Zo ff de accu bijladen voor de laatste 33 kilometros.. 50 km Via Verde de la Jara is niet mis.. bijna continu zij het geleidelijk aan omhoog. Deze 50 km Via Verde is er nog over van de oorspronkelijke spoorweg-verbinding tussen de provincie Madrid en Guadalupe. De bedoeling was dat het beide gebieden met elkaar verbond zodat de Extramadura wat toegankelijker werd. Om de stroomgebieden van de Taag en de Guadiana met elkaar te verbinden, allemaal ideen die de aanleg ervan ‘nodig’ maakten. Gewerkt heeft die spoorlijn bijna nooit. 18 tunnels, 7 stations, 5 viaducten zijn er aangelegd, er heeft echter nooit een trein over gereden.. Met de aanleg werd begonnen onder het regime van dictator Primo de Rivera, daarna vorderde de bouw door de burgeroorlog in Spanje slechts langzaam, in 1964 werd de aanleg ervan zelfs gestaakt. Alle moeite voor niets dus, heel wat kapitaal erin gestoken en niets van de oorspronkelijke bedoelingen werd bereikt, alleen dat wij dus nu vanuit het stroomgebied van de rio Guadiana in het stroomgebied van de Taag een lekker stukje hebben kunnen fietsen. De Via Verde de la Jara begint bij Calera y Chozas waar we na 20 km fietsen vanuit Talavera bij een chinese winkel van sinkel nog ff voorraad inkochten voor die 50 km.. Gelukkig maar want onderweg is nada te koop. Er zijn wel nog restanten van stationnetjes maar die zijn allang niet meer bewoond, totaal onderkomen, niets van over. Omdat het zondag is, denk ik, dat deze Via Verde nogal druk bezocht werd door fietsende leeftijdsgenoten die we tegenkwamen! gingen dus allemaal bergaf. Ingehaald hebben we maar enkele mensen. Zoals Rinus in zijn boekwerk al aangeeft is de natuur prachtig m.n. die brug over de Taag is schitterend, nogal wat werk aan geweest in lang vervlogen tijden, heeft een lengte van 357 metros en nog al hoog.. met een schitterend uitzicht over de Taag en de omgeving. Er is nogal wat springstof gebruikt om de nodige rotspartijen op te blazen.. uiteindelijk dus bij estacio Quiteria het eindpunt bereikt en even in de schaduw gestopt. Dat had ook Alfredo gedaan, een solo-fietser uit Madrid, hij ging met zijn bepakte mountain-bike met ‘cargo’ 55 kgr. en hij zelf een dikke 90, zonder e-bike, vandaag maar tot Puerto de San Vicente, morgen door naar Guadelupe. De 21-ste wilde hij in Cadiz arriveren en dan weer met de trein terug naar Madrid, hij mocht niet langer wegblijven van zijn ‘mujer’.
Zo meteen gaan wij weer verder, de laatste 33,7 km. naar Guadalupe waar we in de Hospedaria del Real Monesterio, Plaza Juan Carlos I, een oud klooster, de kamer van de abt voor ons 2-en hebben gereserveerd. Maar eerst nog even een steil hellinkje nemen, een soort pas (puerto) over en dan voornamelijk afdalen tot aan Guadalupe dat ook weer boven op een berg ligt, dus het laatste stuk wordt ook weer ff klimmen..